آلرژی به شیر

آلرژِی به شیر یکی از شایع ترین نوع حساسیت های غذایی در کودکان است. علت معمول این مشکل ، شیر گاو است، اما شیر گوسفند، بز، بوفالو و سایر پستانداران نیز می تواند باعث واکنش شود.واکنش معمولاً به فاصله ی کمی پس از این که شیر مصرف کردید رخ می دهد. نشانه ها و علائم از خفیف تا شدید متغیر هستند و می توانند شامل خس خس کردن ،استفراغ، کهیر و مشکلات گوارشی باشند. همچنین این مشکل می تواند باعث آنافیلاکسی، یک واکنش شدید و تهدیدکننده ی حیات شود.درمان اولیه ، پرهیز از آن و فراورده های لبنی است. خوشبختانه ، بیشتر کودکان همزمان با رشد بر این مشکل غلبه می کنند. در کودکانی که در آنها حساسیت با رشد از بین نمی رود، ممکن است لازم باشد پرهیز از فراورده های لبنی ادامه یابد.

آشنایی با علائم آلرژی به شیر

علائم در هر فرد متفاوت است و چند دقیقه تا چند ساعت بعد از این که شما یا کودک شما شیر نوشیدید یا فراورده های لبنی خوردید رخ می دهند.

نشانه ها و علائم آنی ممکن است شامل این موارد باشند :

کهیر

خس خس کردن

خارش یا احساس سوزن سوزن شدن اطراف لب ها یا دهان

ورم لب ها، زبان یا حلق

سرفه یا تنگی نفس

استفراغ

نشانه ها و علائمی که ممکن است با گذشت زمان بیشتری ظاهر شوند:

مدفوع شل یا اسهال، که ممکن است دارای خون باشد

دل پیچه

آبریزش بینی

اشک ریزش از چشم

کولیک در نوزادان

آلرژی به شیر یا عدم تحمل شیر ؟

آلرژی به شیر حقیقی با عدم تحمل پروتئین و عدم تحمل لاکتوز متفاوت است. عدم تحمل برخلاف حساسیت به آن ، دستگاه ایمنی را درگیر نمی کند. عدم تحمل نسبت به حساسیت حقیقی نیاز به درمان متفاوتی دارد.

نشانه ها و علائم شایع عدم تحمل پروتئین شیر یا عدم تحمل لاکتوز شامل مشکلات گوارشی، مانند نفخ، دفع گاز یا اسهال، پس از مصرف یا فراورده های حاوی شیر هستند.

آنافیلاکسی

این مشکل می تواند باعث آنافیلاکسی شود، واکنش تهدیدکننده ی حیاتی که راه های هوایی را تنگ می کند و می تواند مانع تنفس شود. شیر سومین غذای شایع، پس از بادام زمینی و آجیل ها است که باعث آنافیلاکسی می شود.اگر شما یا کودک شما به شیر واکنش نشان می دهید، مهم نیست که واکنش چقدر خفیف باشد، به پزشک خود اطلاع دهید. آزمایشات می توانند به تأیید این مشکل و بیماری کمک کنند، در نتیجه شما می توانید مانع از واکنش های بالقوه آتی شوید.آنافیلاکسی نیاز به درمان با تزریق اپی نفرین (آدرنالین) (EpiPen،Adrenaclick ، و سایر) و مراجعه به بخش اورژانس دارد. علائم و نشانه ها به فاصله کمی پس از مصرف شروع می شوند و می توانند شامل این موارد باشند:

انقباض راه های هوایی، شامل ورم حلق که تنفس را دشوار می کند

برافروختگی صورت

خارش

شوک، همراه با کاهش قابل توجه فشار خون

علت ایجاد آلرژی شیر

همه حساسیت های غذایی حقیقی به دلیل سوء عملکرد دستگاه ایمنی ایجاد می شوند. اگر شما این مشکل را دارید، دستگاه ایمنی شما برخی پروتئین های خاص شیر را به عنوان مواد مضر شناسایی می کند و باعث تحریک تولید پادتن های ایمونوگلوبولین (IgE) برای خنثی کردن پروتئین می شود. دفعات بعد که با این پروتئین ها مواجه می شوید، پادتن های IgE آنها را شناسایی می کنند و به دستگاه ایمنی شما پیام می دهند که هیستامین و سایر مواد شیمیایی را آزاد کند، که این باعث ایجاد گستره ای از نشانه ها و علائم حساسیتی می شود.

دو نوع پروتئین اصلی در شیر گاو وجود دارد که می توانند باعث واکنش حساسیتی شوند:

کازئین: که در بخش جامد یافت می شود که دلمه می بندد.

وی: که در بخش مایع که پس از دلمه شدن شیر باقی می ماند یافت می شود.

ممکن است فقط به یکی از پروتئین های شیر یا هر دو حساسیت داشته باشید. پرهیز از این پروتئین ها ممکن است دشوار باشد چون در برخی غذاهای فراوری شده نیز یافت می شوند. و بیشتر افرادی که به شیر گاو واکنش نشان می دهند به شیر گوسفند، بز و بوفالو هم واکنش نشان خواهند داد.

سندرم التهاب روده ی القا شده با پروتئین غذا (FPIES)

همچنین حساسیت غذایی می تواند باعث حالتی شود که حساسیت غذایی تاخیری نام دارد. اگر چه هر نوع غذایی می تواند تحریک کننده باشد،اما شیر یکی از شایع ترین ها است. این واکنش که معمولاً استفراغ و اسهال است، اغلب در طول چند ساعت تا چند دقیقه پس از خوردن ماده ی تحریک کننده رخ می دهد. برعکس برخی حساسیت های غذایی، FPIES معمولاً با گذشت زمان برطرف می شود. همانند حساسیت به شیر، پیشگیری از واکنش FPIES مستلزم پرهیز از شیر و فراورده های لبنی است.

عوامل خطرساز آلرژی به شیر

عوامل خاصی ممکن است خطر ابتلا به این بیماری و مشکل را افزایش دهند :

بسیاری از کودکانی که دارای این بیماری هستند به سایر حساسیت ها نیز مبتلا می شوند.

درماتیت آتوپیک : احتمال بیشتری وجود دارد که کودکانی که درماتیت آتوپیک، یک التهاب شایع و مزمن پوست، دارند به این مشکل و بیماری غذایی مبتلا شوند.

سابقه خانوادگی: اگر یک یا هر دو والد فرد حساسیت غذایی یا نوع دیگری از آن بیماری مانند تب یونجه، آسم، کهیر یا اگزما داشته باشند، احتمال ابتلا به حساسیت غذایی در فرد افزایش می یابد.

سن: این مشکل در کودکان شایع تر است. دستگاه گوارش آنها با افزایش سن بالغ می شود، و احتمال کمتری وجود دارد که بدن آن ها به شیر واکنش نشان دهد.

آشنایی با عوارض حساسیت به شیر

احتمال بیشتری وجود دارد که کودکانی که حساسیت به شیر دارند مبتلا به برخی مشکلات خاص دیگر شوند، شامل :

حساسیت به سایر غذاها، مانند تخم مرغ، سویا، بادام زمینی یا حتی گوشت گاو

تب یونجه، یک واکنش شایع به موی حیوانات خانگی، مایت های گرد و خاک، گرده ی چمن و سایر مواد

پیشگیری از آلرژی شیر

راه قابل اطمینانی برای پیشگیری از حساسیت غذایی نیست، اما شما می‎ توانید با پرهیز از غذاهایی که باعث واکنش ها می شوند از آن ها جلوگیری کنید. اگر می دانید به شیر حساسیت دارید، از شیر و فراورده های لبنی پرهیز کنید. برچسب های مواد غذایی را به دقت بخوانید. مراقب کازئین باشید، کازئین یکی از مشتقات شیر است که می تواند به طور غیرمنتظره ای در برخی غذاها، مانند ماهی تن کنسرو شده، سوسیس یا فراورده های غیر لبنی یافت شود. وقتی در رستوران غذا سفارش می دهید مواد اولیه را بپرسید.

منابع مشخص پروتئین های حساسیت زای شیر، فراورده های لبنی هستند، شامل :

شیر پر چرب، شیر کم چربی، شیر بی چربی، دوغاب

کره

ماست

بستنی، جلاتو

پنیر و هر چیزی که حاوی پنیر است

وقتی شیر به عنوان مواد اولیه در غذاهای فرآوری شده، شامل محصولات پخته شده و گوشت های فراوری شده به کار رود، پیدا کردن آن دشوارتر است. منابع مخفی شیر شامل این موارد هستند :

وی

کازئین

مواد اولیه ی غذایی با پیشوند «لاکت»، مانند لاکتوز یا لاکتات

آبنبات، شکلات، نوقا و کارامل

پودرهای پروتئینی

طعم دهنده ی ساختگی کره

طعم دهنده ی ساختگی پنیر

هیدرولیزات ها

حتی اگر روی یک غذا برچسب «بدون شیر» یا «غیر لبنی» خورده است، ممکن است حاوی پروتئین های حساسیت زای شیر باشد، پس شما باید برچسب را به دقت بخوانید. اگر شک دارید، با تولیدکننده تماس بگیرید تا مطمئن شوید یک فراورده حاوی مواد اولیه ی شیر نیست. وقتی بیرون از خانه غذا می خورید، در مورد چگونگی آماده سازی غذاها بپرسید. آیا روی استیک شما کره ی آب شده ریخته است؟ آیا غذای دریایی شما قبل از پخت در شیر خیسانده شده است؟

اگر در خطر واکنش حساسیتی جدی هستید، با پزشک در مورد حمل و استفاده از اپی نفرین (آدرنالین) اورژانسی صحبت کنید. اگر تا کنون واکنش شدید داشته اید، از یک دستبند یا گردنبند هشدار پزشکی استفاده کنید تا دیگران بدانند شما حساسیت غذایی دارید.