بیماری چشمی تراخم
تراخم نوعی عفونت مزمن چشمی است که موجب التهاب و ایجاد ترشح چرکی در چشم می‌شود. طولانی شدن بیماری تراخم و تاخیر در درمان این بیماری از عواملی است که منجر به از دست دادن قسمتی از بینایی و یا نابینایی کامل فرد خواهد شد.
عوامل خطر:
تماس نزدیک با حیوانات
استفاده از بستر مشترک
عدم رعایت بهداشت فردی
دفع نامناسب زباله و فضولات
در دسترس نبودن آب کافی جهت شستشو
علائم اولیه بیماری شامل درد و ورم پلک ها، ترشح، اشک ریزش، ترس از نور، پرخونی چشم و تاری دید هستند. تمامی نشانه های تراخم در پلک فوقانی، قسمت بالایی ملتحمه و قرنیه شدیدتر از قسمت پایینی است. در صورت عدم درمان در این مرحله، به تدریج عروق خونی روی قرنیه رشد خواهند کرد.
در اثر تکرار عفونت، عوارضی چون اشک ریزش، افتادگی پلک، انسداد مجاری اشک و برگشتن مژه ها به داخل پلک بیمار را درگیر خواهد کرد. معمولا یک هفته بعد از تماس، علائم بیماری به تدریج بروز خواهند کرد.
در مراحل اولیه تراخم، درمان توسط آنتی بیوتیک خوراکی به تنهایی جهت ریشه کردن تراخم کافی است. تمام خانواده باید همزمان درمان شوند. در مراحل بعدی تراخم، که شامل دردناک شدن چشم و بروز ناهنجاری های پلکی است، جراحی احتیاج می باشد.